Sens Księgi Dziejów Apostolskich i ponowne powołanie

Ostatnio mówiliśmy o podwójnym wylaniu Ducha Świętego – najpierw w Jerozolimie w dzień Pięćdziesiątnicy, a następnie w domu Korneliusza, w Cezarei Filipowej. Jaki był skutek tego drugiego wylania Ducha? Piotr nakazał wszystkich domowników (pogan, nie Żydów) ochrzcić. W ten właśnie sposób pierwsi poganie stali się chrześcijanami. Tym samym Kościół, który do tej pory składał się z judeochrześcijan, zaczyna składać się również z poganochrześcijan, czyli z chrześcijan pochodzenia pogańskiego. Jak dalej będziemy czytać uważnie tę księgę, to zauważymy, że ta sytuacja doprowadzi do bardzo silnych konfliktów. W 15 rozdziale Dziejów Apostolskich przeczytamy, że część chrześcijan pochodzenia żydowskiego zacznie nauczać, że aby stać się chrześcijaninem człowiek, będący przedtem poganinem, musi poddać się wszystkim przepisom żydowskim. To zrodzi pierwszy „kryzys” we wspólnocie Kościoła. Po przeciwnych stronach konfliktu staną Piotr z Jakubem iPaweł. W tych warunkach dochodzi do pierwszego zgromadzenia Apostołów, czyli do Soboru Jerozolimskiego. Po długich debatach rozstrzygają, że poganie, którzy wchodzą do Kościoła, nie muszą poddawać się rygorom Starego Testamentu. Dlaczego? Dlatego, że dostępujemy zbawienia nie dzięki żydowskiemu prawu, lecz dzięki wierze w Jezusa Chrystusa. Dzięki temu misje chrześcijańskie, zwłaszcza te, które prowadzi św. Paweł, nabierają impetu. Gdy zrezygnowano z wymagania wierności żydowskiemu prawu, to bardzo licznie do Kościoła zaczynają wstępować poganie, chociaż spotykało się to z oporem Żydów. Ale właśnie taki jest sens Dziejów Apostolskich — PRZEJŚCIE OD NADZIEI ŻYDOWSKIEJ DO NADZIEI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ, PRZEJŚCIE OD WIARY ŻYDOWSKIEJ DO WIARY CHRZEŚCIJAŃSKIEJ, PRZEJŚCIE OD WIARY W BOGA JEDYNEGO DO WIARY W BOGA JEDYNEGO, KTÓRY JEST OJCEM, I SYNEM I DUCHEM ŚWIĘTYM.

Ponowne powołanie Mk 1,14-20

Kilka „świateł” do dzisiejszej ewangelii:

• „Nawróćcie się”, czyli METANOEITE to wezwanie do porzucenia czysto naturalnego, ciasnego sposobu myślenia o Bogu i o własnym życiu, by otworzyć się na nowość, jaką niesie Ewangelia. METANOIA to rewolucja wewnętrzna, która każe zerwać z grzechem, zmienić kierunek życia, dokonać zwrotu w kształcie litery U, lecz również wzywa do pójścia dalej, poza lenistwo, egoizm, w zaufaniu do tego, co mówi Bóg.
• „Wierzcie w Ewangelię” to zaproszenie do oparcia się na słowie Boga. Hebrajskie słowo „wierzyć” pochodzi od rdzenia ’AMAN oznaczającego coś trwałego i prawdziwego, na czym można się bezpiecznie oprzeć. W księdze Apokalipsy przeczytamy, że to właśnie Jezus jest AMEN, czyli jest Tym, którego słowo nigdy nie zawiedzie słuchających Go. Czyli „wierzyć w Ewangelię” to po prostu zaufać Jezusowi bardziej niż sobie samemu i pójść za Nim.

W dalszej części ewangelii przeczytamy, jak te wezwania się realizują. Na słowa powołania Jezusa uczniowie reagują NATYCHMIAST. Warto zwrócić uwagę na dwa szczegóły – powołanie dokonuje się w codzienności, którego symbolem jest jezioro (nie synagoga, czy też świątynia Jerozolimska). Ponadto ów zwrot „pójdźcie za Mną” dosłownie tłumaczy się „odeszli za Nim” – pójście, tak na serio, za Jezusem zakłada odejście od dotychczasowego stylu życia i pełne zwrócenie się ku Niemu i kroczenie Jego śladami – tu realizuje się METANOIA i AMAN.