Treść Ewangelii Marka i Ukrzyżuj!

Wiele już wiemy o ewangelii Marka – o autorze, o jej powstaniu, o jej centralnych punktach. Warto jeszcze postawić pytanie o treść tej ewangelii. Otóż dominują w niej dwie prawdy:

• Jezus jest to prawdziwy Bóg
• Jezus jest to prawdziwy człowiek.

Innymi słowy, jest to jakby pierwsze chrześcijańskie wyznanie wiary:Jezus to prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek. Gdzie to znajdziemy w ewangelii Marka? Otóż najpierw zatrzymajmy się na pierwszym wyznaniu. Na początku ewangelii czytamy: „Początek Ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym”. Marek już na początku ewangelii daje nam wskazówkę, że Ten, o którym będziemy czytali, to Syn Boży. Była to prawda trudna do przekazania i wyjaśnienia zwłaszcza, wobec tego, że Żydzi podkreślali Jedyność Boga. Marek zatrzymał się wiec tylko na przekazie, że Jezus to prawdziwy Syn Boży. Prawdę o Jedyności Boga i Jego obecności w trzech Osobach wyjaśnił Jan w swojej ewangelii – ale o tym w kolejnych „lekcjach”.

Owo wyznanie jednak (Jezus to Syn Boży) pojawia się jeszcze dwukrotnie – w środku i na końcu ewangelii. Pod Cezareą Filipową Jezus zwraca się do apostołów z pytaniem: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” I apostołowie opowiadają. Potem pyta ponownie: „A wy za kogo Mnie uważacie?” I wysuwa się Piotr mówiąc: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga Żywego”. I wtedy Jezus go pochwalił „Błogosławiony jesteś Szymonie, bo nie objawiły ci tego ciało i krew, tylko sam Bóg”.

I wreszcie trzecie wyznanie bóstwa Jezusa pojawia się w momencie Jegośmierci. Wtedy dzieją się rzeczy tak niezwykłe, że nawet rzymski setnik(poganin, a nie Żyd!) patrząc jak umiera Jezus, mówi „Naprawdę ten człowiek jest Synem Bożym”.

Trzy razy więc w tej Ewangelii słyszymy wyznanie wiary w bóstwo Jezusa. Czytelnik ma więc pełną orientację, że Jezus to prawdziwy Bóg. Na tym opiera się wiara chrześcijańska.

Ukrzyżuj!    Mt 26, 14 – 27, 66

Nie sposób w kilku zdaniach skomentować, czy też przygotować jakoś do rozważenia słów ewangelii z dzisiejszej uroczystości. Proponuję więc nieco inną metodę refleksji. Jako, że wszyscy ewangeliści opisują mękę Jezusa przyglądnijmy się temu, co opisuje tylko Mateusz, a co pomija. Może w ten sposób uda nam się lepiej zagłębić w treść Ewangelii.

O czym pisze TYLKO Mateusz?

– Tylko Mateusz wspomina przy pojmaniu Jezusa o słynnym Jego zdaniu, które stało się przysłowiem: „Wszyscy, którzy za miecz chwytają, od miecza giną”.

– Tylko Mateusz opisuje tragiczny wybór Judasza. Czytamy: „Widząc, że Go skazano, opamiętał się, zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym… rzuciwszy srebrniki do przybytku, oddalił się, potem poszedł i powiesił się”.

– Tylko Mateusz pisze o decyzji faryzeuszów, by za zwrócone srebrniki kupić Pole Garncarza służące jako pochówek dla cudzoziemców.

– Mateusz w sposób najbardziej wyrazisty i dramatyczny opis wyboru, jakiego tłum dokonał pomiędzy Jezusem Chrystusem a Barabaszem.

– Tylko Mateusz pisze o żonie Piłata, która ostrzega męża, otrzymawszy tajemniczy sen.

– Tylko Mateusz podaje opis umycia rąk przez Piłata. To próba uwolnienia się od osobistej odpowiedzialności, a jednocześnie wydanie Jezusa na ukrzyżowanie, czyli skazanie Go bez osobistego zaangażowania

– Tylko Mateusz wspomina szczegółowo o zjawiskach towarzyszących śmierci Jezusa: „Ziemia zadrżała i skały zaczęły pękać. Groby się otworzyły i wiele ciał świętych, którzy umarli, powstało. I wyszedłszy z grobów po Jego zmartwychwstaniu, weszli do Miasta Świętego i ukazali się wielu”.

– Tylko Mateusz opowiada o wizycie faryzeuszy u Piłata po śmierci Jezusa: „Przypomnieliśmy sobie, że ów oszust powiedział jeszcze za życia: Po trzech dniach powstanę. Każ więc zabezpieczyć grób aż do trzeciego dnia, żeby przypadkiem nie przyszli Jego uczniowie, nie wykradli Go i nie powiedzieli ludowi: Powstał z martwych. I będzie ostatnie oszustwo gorsze niż pierwsze”.

O czym MILCZY Mateusz?

– Ani Mateusz, ani pozostali synoptycy (Marek i Łukasz), nie wspominają o obmyciu nóg uczniom.

– W porównaniu z wersją św. Jana przesłuchanie Jezusa u Piłata jest dość krótkie. Brakuje chociażby takich zwrotów, jak: „Cóż to jest prawda?” czy „Oto człowiek”.

– Według Jana, Piłata przestraszyły groźby arcykapłanów, potem szantaż tłumu: „Jeżeli go uwolnisz, nie jesteś przyjacielem Cezara. Każdy, kto czyni siebie królem, sprzeciwia się cezarowi” U synoptyków Piłat raczej chciał tłumowi dać satysfakcję.

– Tylko Łukasz opisuje spotkanie z płaczącymi niewiastami.

– Jan szczegółowo opisuje dyskusję faryzeuszy z Piłatem o napisie „INRI” umieszczonym na krzyżu oraz o podziale szat Jezusa i losowaniu tuniki.

– Nie znajdziemy u synoptyków ostatniej rozmowy Jezusa z Matką i umiłowanym uczniem.

– Tylko Łukasz napisał o rozmowie Jezusa z Dobrym Łotrem.

– Tylko Jan napisał o decyzji żołnierzy, by Jezusowi nie łamać goleni oraz o przebiciu Jego boku włócznią, skąd wytrysnęła krew i woda.